کی بر این کلبه توفانزده سر خواهی زد/ ای پرستو که پیام آور فروردینی! این شعر از شهریار، نشون می‌ده که وقتی پرستو‌ها تو آسمون دیده می‌شن، مژده بهار رو می‌دن. پس پرستو‌ها پرندگان مبارک و خوش قدمیه. حالا فک کنید این پرنده مبارک و باشگون، چه جایگاهی برای روس‌ها داره! برای مردمانی که در برف و یخ و سرما به سر می‌برن! روس‌ها به پرستو می‌گن لاستاچیا، پرنده‌ای که براشون مقدسه و دیده شدنش نمادیه از تموم شدن سختی زمستون و فرارسیدن دوران خوش بهار. اما مدت‌هاست که در ادبیات سیاسی ایران، پرستو معنی تازه‌ای پیدا کرده، یک معنی تازه که اتفاقاً از فرهنگ لغات امنیتی روسیه برداشت شده. ما در این قسمت از مورخ رفتیم سراغ پرستوهای امنیتی و سیاسی و البته کلاغ‌ها! زنان خوش سیمایی که وقتی به یک چهره سیاسی نزدیک می‌شن، براش بدبختی تمام و کمالی رو به بار می‌آرن، و البته مردانی که می‌تونن همچین کاری رو انجام بدن!