«من، کوروش، پادشاه، هخامنشی». همه چیز از اینجا شروع شد، از این سنگ نگاره کوتاه که بر سردر پاسارگاد به سه زبان عیلامی، بابِلی و پارسی باستان نوشته شده. این اولین اثر تاریخی به جا مونده از زبان پارسیه و از اینجا به بعده که ما زبان پارسی رو در سایر سنگ نوشته های هخامنشیان هم می بینیم. این که پیش از کوروش کبیر، یعنی در دوران حکومت مادها بر ایران، ایرانیان به چه زبانی سخن می گفتند، چندان مشخص نیست. در واقع پادشاهی ماد اولین دولت ایرانیه که به ما به واسطه سالنامه دولت های بین النهرین و همینطور نوشته های هردوت یونانی ازش باخبریم ولی هیچ نوشته ای از دوران ماد به جا نمونده که ما بفهمیم زبان مادها دقیقاً چه زبانی بوده. امروز تنها چند کلمه از نوشته های مادی به جا مونده و به ما رسیده که همه، شامل اسامی خاصه و گویای زبان مادها نیست. اما با تغییر حکومت ایران توسط کوروش، تاریخ زبان پارسی برای ما به شکل مستند، شروع می شه. تاریخی که ما در این قسمت به سراغش رفتیم و بررسی کردیم که زبان ما اساساً از کجا میاد و در طول تاریخ چه تغییراتی داشته و اصلاً چرا باقی مونده و چی شده که ما، ایرانیان قرن 15 خورشیدی، هنوز با زبانی پارسی با هم ارتباط برقرار می¬کنیم.