نخبه‌کُشی و وزیر کُشی که عموماً به دلیل کش‌مکش و اختلاف بین شاه و وزیر اتفاق می‌افتاده، همواره بخشی از فرهنگ سیاسی ایران بوده متأسفانه. البته که صرفاً مختص به ما ایرانی‌ها نیست این پدیده و در سایر نقاط دنیا، چه در غرب دنیا و چه در شرق دنیا، به خصوص در شرق دنیا، این وضعیت ناراحت کننده رو می‌بینیم در طول تاریخ ولی در ایران موارد متعددی از کشته شدن وزرا به دست پادشاهان در تاریخ اومده. از زمان ساسانیان و داستان بردار شدن بزرگمهر بگیر تا اتفاقی که در دربار هارون‌الرشید و مامون عباسی می‌بینیم، تا داستان بردار شدن حسنک وزیر در حکومت غزنویان و بعدها وزیرکشی‌های سلسله صفویه و دوران قاجار و حتی در دوران رضا شاه و داستان قتل تیمورتاش، ما وزیرکشی رو در تاریخمون داریم. از دوران محمدرضا شاه پهلوی هم اگرچه قتل وزرا رو دیگه نمی‌بینیم ولی حذفشون به طرق دیگه رو داریم. مثل داستان حصر محمد مصدق یا داستان حذف امیرعباس هویدا که به طور غیرمستقیم به مرگش هم منجر شد. در دوران جمهوری اسلامی هم که خب عموماً رئیس‌جمهورها و نخست‌وزیرها بعد از پایان دوره صدارتشون مورد غضب حاکمیت واقع شدن و اگرچه کشته نشدن ولی به انواع مختلف حذف شدن. نتیجه، حذف وزیر ریشه در فرهنگ سیاسی مملکت ما داره متأسفانه ولی، ما در این قسمت رفتیم به سراغ یکی از مهم‌ترین این وزیرکشی‌ها، به سراغ داستان اختلاف بین ناصرالدین شاه قاجار و امیرکبیر که نتیجه‌ش شد قتل تلخ وزیر با کفایت در حمام فین کاشان.