فاحشه، سیاستمدار و قدیس. تئودورا چهره‌ای ویژه در تاریخ بشر بود، کسی که هر سه ی این صفت‌ها رو داشت، صفت‌هایی که در ظاهر با هم در تضادن ولی تئودورا هر سه این‌ها رو به بهترین شکل ممکن داشت! او فاحشه‌ای بود که شهره شهر بود، ملکه‌ای بود که به یکی از باشکوه‌ترین امپراطوری‌های تاریخ قدرت بخشید و زنی روحانی بود تا حدی که اسمش به عنوان قدیس در تاریخ موندگار شد. داستان زندگی تئودورا به ما نشون می‌ده، سیب زندگی تا به زمین برسه هزاران چرخ می‌خوره. به ما درس می‌ده که اگه اوضاع و احوالت خرابه، اگه از زندگی ناامیدی، این به معنای پایان کار نیست، به ما یاد می‌ده مرز باریکی بین بدنامه و نام‌آوری وجود داره، بین غم و شادی، بین فلاکت و قدرت. این درس برای ما مردمان عادی امیدوارکننده‌ست، باعث می‌شه امیدوار باشیم که روزی ممکنه حال و روزمون بِه از اینی بشه که حالا هست ولی از طرفی به قدرتمندان هم درس می‌ده که بدونن، قدرت و فلاکت می‌تونن دو روی یک سکه باشن.