انقلاب که شد، اسم بعضی از چهره ها و کشته شده های راه انقلاب رفت روی خیابون های بزرگ شهر. البته اسم یه سری هم به نوعی حذف شد و صاحب خیابون نشدن. اما این وسط دو نفر بودن که انگار اسمشون رو خیابون هم نمی کشید و یه محله رو به اسمشون زدند. یکی تختی بود. کشتی گیر قهرمان المپیک که گردش روزگار برای انقلابیون تبدیلش کرده بود به رستم زمانه. محبوب و افسانه ای و دوست داشتنی. خانی آباد به عشق آقا تختی شد «تختی» . دومی هم ورزشکار بود. البته باستانی کار بود و زورخونه دار. انقلابیون شهید اعتراضات ۱۵ خرداد می دونستنش. درواقع یه لات بود که انقلابیون می گفتن حر زمانه است. طیب حاج رضایی. ده سال بعد از اینکه الواط تهران را جمع کرد و علیه نخست وزیری مصدق شورش راه انداخت‌ و رو بدنش عکس شاه رو خالکوبی کرد، یک دفعه بدل به مخالف سیستم شد و مرید آیت الله خمینی و ۱۱ آبان ۴۲ تیربارون شد و اینطور سرنوشت اسم محله بی سیم به اسم طیب گره خورد. اما چی شد که طیب یهو چرخش کرد و از یه شاه دوست تمام و کمال و عملگرا تبدیل شد به یه انقلابی سفت و سخت و جونش رو در مسیر مخالفت با حکومت شاه گذاشت؟ ما در این قسمت از مورخ رفتیم سراغ این چهره عجیب و غریب تاریخ معاصرمون، طیب حاج رضایی.