«زد مارِ هوا بر جگرِ غمناکم/ سودی نکند فسونگرِ چالاکم/آن یار که عاشقِ جمالش شده‌ام/هم نزد وی است رقیه و تریاکم» اونایی که هم‌سن و سال منن، حتماً سریال معروف امام علی رو به یاد دارن، سریالی که در سال‌های آخر دهه هفتاد خیلی پرطرفدار بود و یه موسیقی پرطرفدار و معروف هم داشت. بخشی از شعر این ترانه، این بیته. جایی که از تریاک به عنوان داروی تسکین بخش اسم برده می‌شه. نتیجه، موضوعی که در این قسمت از مورخ رفتیم سراغش، پدیده‌ایه که با رجوع به این شعر می‌فهمیم حداقل 1400 سال قدمت داره. اما آیا تریاک پیش از این هم در ایران استفاده می‌شده؟ بعد از اسلام چه تاریخی داشته و چه تأثیراتی در تاریخ مملکت ما گذاشته؟ این‌ها سوالاتیه که در این قسمت می‌ریم سراغشون.