چاه آرزو ها
برخلاف چاه‌های آرزوی امروزی، که در آن مردم سکه‌ها را پرت می‌کنند و آرزو می‌کنند، اقلام موجود در این چاه برای «مقادیر آیینی» در جایی که اکنون شهر بایرن نامیده می‌شود، قرار داده می‌شود. طبق بیانیه ترجمه شده، این آثار شامل بیش از 70 ظروف سفالی به خوبی حفظ شده، از جمله کاسه‌ها، فنجان‌ها و گلدان‌های تزئینی متعددی بود که برای مناسبت‌های خاص و نه «ظروف ساده روزمره» استفاده می‌شد.
باستان شناسان همچنین بیش از دوجین سنجاق ردای برنزی، یک دستبند، چهار مهره کهربایی، دو مارپیچ فلزی، یک دندان حیوان سوار شده و یک اسکوپ چوبی پیدا کردند.
یوخن هابرستره، باستان شناس اداره حفاظت از بناهای تاریخی ایالت بایرن، در بیانیه گفت: «بسیار نادر است که یک چاه به این خوبی بیش از 3000 سال زنده بماند. “دیوارهای چوبی آن به طور کامل بر روی زمین حفظ شده و تا حدی هنوز توسط آب های زیرزمینی مرطوب شده است. این نیز وضعیت خوب یافته های ساخته شده از مواد آلی را توضیح می دهد که اکنون با دقت بیشتری مورد بررسی قرار می گیرند. ما امیدواریم که این اطلاعات بیشتر در مورد زندگی روزمره مهاجران در آن زمان به ما ارائه دهد.”
به گفته محققان، تنها بر اساس حفظ عالی آثار باستانی، روستاییان احتمالاً این اقلام را برای «آیین‌های مذهبی» عرضه می‌کردند و بر خلاف روش امروزی پرتاب سکه‌ها در آب، آنها را در چاه می‌بردند.
محافظ عمومی اداره حفاظت از بناهای تاریخی ایالت بایرن، در بیانیه گفت: “این اقلام به عنوان قربانی برای یک برداشت محصولات کشاورزی خوب در نظر گرفته شده بودند.”
حفاری باستان شناسی دسامبر، قبل از ساخت یک مرکز توزیع در این منطقه انجام شد. از سال 2021، باستان شناسان بیش از 13500 اثر باستانی مربوط به عصر برنز و اوایل قرون وسطی را کشف کرده اند که در آن پروژه ساخت و ساز در حال انجام است.
به گفته مقامات، اقلام از چاه آرزو در حال حاضر توسط محققان اداره حفاظت از بناهای تاریخی ایالت بایرن در حال مطالعه است و به گفته مقامات، اواخر امسال، این آثار بخشی از مجموعه موزه علوم شهر گرمرینگ خواهند شد.
